In 2005 kreeg ik door toevallige omstandigheden in de wijk St. Pieter de beschikking over een lapje grond van ongeveer 800 m2 tegen betaling van een overeengekomen pachtbedrag. Met intensieve handmatige inzet werd een wijngaard aangelegd van ongeveer 250 stokken. Al spoedig bemerkte ik dat dit niet omheinde stukje grond het “clubhuis” was van met name vossen. Een vossenpaartje met dartelende jonge vosjes waren bij het vallen van de schemering een vaste maar ook vertederende verschijning. Maar ook dassen mochten tot de geregelde bezoekers worden geregeld. Vanuit deze idyllische beleving ontwierp ik een etiket met een door mij gemozaïekte afbeelding van een vossenkop. Mozaïeken met keramiek, porselein en glas (, glas in lood, Tiffany en smalti) was en is een andere gepassioneerde bezigheid van mij. In mijn bevlogenheid heb ik getracht mijn beide hobby’s met elkaar te verknopen.
Bij een drukkerij liet ik vervolgens een aantal etiketten drukken met een vossenkop als middelpunt.
Toen na enkele jaren de eerste druiven potentieel zouden kunnen worden geoogst merkte ik op dat de laaghangende rijpe druiven aangevreten waren. Mij werd na het plaatsen van een wildcamera duidelijk dat zowel de dassen als de vossen zich bij hun geregelde bezoeken te goed deden aan de rijpe druiven. Het plaatsen van een omheining met fijnmazig stevig gaas rondom de gehele wijngaard bleek noodzakelijk.
Korte tijd later deed zich een unieke kans voor om een volledig omheind en mooi gelegen groter stuk grond op kortere afstand van huis te verkrijgen. Ik heb hier geen moment over hoeven te twijfelen. Opnieuw aanplanten met druivelaars levert eerst na 4 jaar een volledige oogst. Ik ben dus geheel opnieuw begonnen op een andere plek. Voordeel was dat op deze nieuwe plek ook de mogelijkheid bestond van het telen van groenten en fruit. Een bezigheid die ik ook onmiddellijk weer heb opgepakt.
Maar ook op deze nieuwe plek werd al heel snel duidelijk dat, ondanks een omheining, de das en de vos vrije toegang hadden tot het terrein. Het plaatsen van een nieuwe omheining was na het aanplanten van nieuwe druiven een noodzakelijke vervolgstap. Dit bleek uiteindelijk afdoende te zijn om de das en de vos op afstand te houden. Verder was ik verlost van de veelvuldig voorkomende uitwerpselen van de vos en het intensief wroeten van de das op het gehele terrein.
Desondanks siert mijn wijnfles nog steeds het etiket met de vossenkop.
Als ik door de voorraad van deze etiketten heen ben, zal een nieuw etiket worden ontworpen, passend bij de ligging / omgeving van de wijngaard.
No comments.